Język Polski
English
Struktura i właściwości termiczne celulozy mikrokrystalicznej pozyskiwanej z włókien łupiny orzecha kokosowego
Abstrakt
Celulozę mikrokrystaliczną (MCC-C) wyekstrahowaną z włókien łupiny orzecha kokosowego poddano obróbce chemicznej. Na przesiane włókna łupin orzecha kokosowego działano roztworem wodorotlenku sodu (NaOH) w celu usunięcia wosku, następnie zakwaszono je roztworem chlorynu(III) sodu (NaClO2), w celu ekstrakcji resztkowej ligniny (proces bielenia). Na otrzymaną, pozbawioną ligniny celulozę działano wodorotlenkiem potasu (KOH). Porównano uzyskaną MCC-C z handlową celulozą mikrokrystaliczną (MCC) na podstawie przeprowadzonego testu rozpuszczalności, badań metodami dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), analizy termograwimetrycznej (TGA) i skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Wyniki badań XRD wykazały, że po obróbce chemicznej krystaliczność zarówno MCC, jak i MCC-C zwiększyła się istotnie o, odpowiednio, 80,15% i 71,8%. Wyniki badań TGA wykazały, że aktywne usunięcie lignin-hemiceluloz powoduje zwiększenie stabilności termicznej celulozy mikrokrystalicznej i przesunięcie temperatury rozkładu do zakresu, odpowiednio, 350–500°C i 300–500°C. Analiza morfologii włókien potwierdziła ich nieregularny przekrój poprzeczny, niejednorodną powierzchnię, dużą liczbę krótkich mikrofibryli oraz zanieczyszczenia na powierzchni. Stwierdzono, że celuloza mikrokrystaliczna wyekstrahowana z włókien łupiny orzecha kokosowego nadaje się do wykorzystania.
Szczegóły
Bibliografia
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
