Data publikacji : 2020-02-28

Wpływ temperatury poli(chlorku winylu) na stan równowagi procesu żelowania

Abstrakt

Przedstawiono wyniki badań przebiegu procesu żelowania (ugniatania) nieplastyfikowanej mieszanki poli(chlorku winylu) (PVC) do chwili osiągnięcia równowagi momentu obrotowego (punktu E na plastogramie). Ugniatanie prowadzono w komorze plastografometru Brabendera (Plasti-Corder PI 2200-3) w przedziale temperatury komory (Tch) od 150° do 200°, w warunkach szybkości ścinania (?) od 2,18s-1 do 17,38s-1, z wyjątkiem Tch=150°, kiedy to stosowano również ?=21,72s-1 i 26,04s-1. Powyższym wartościom ? odpowiadała szybkość obrotowa rotorów od 5min-1 do 60min-1. Analizowano wartość odchylenia rzeczywistej temperatury ugniatanej mieszanki PVC (TE) od Tch (czyli ?TE) w różnych warunkach ugniatania (rys. 1, tabela 1). Stopień zżelowania (G) określano na podstawie termogramów DSC (tabela 1). Postęp żelowania charakteryzowano na podstawie pomiarów wskaźnika szybkości płynięcia (MFR, rys. 2) i obserwacji elektronomikroskopowych (SEM, rys. 3). Stwierdzono, że stan zżelowanej mieszanki PVC na końcowym etapie ugniatania w istotny sposób zależy od wartości TE, natomiast wpływ czasu tego procesu jest pomijalnie mały. Niezależnie od dużych wartości stopnia zżelowania wyznaczonych metodą DSC, przetwarzanie PVC w warunkach dużych wartości powoduje znaczną niejednorodność struktury obserwowaną metodą SEM.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Piszczek, K., Tomaszewska, J., & Sterzyński, T. (2020). Wpływ temperatury poli(chlorku winylu) na stan równowagi procesu żelowania. Polimery, 55(2), 106–110. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/992