Data publikacji : 2010-06-30

Otrzymywanie kompozytowych adsorbentów węgiel/α-Al2O3 do eliminowania par ketonu metylowo-etylowego

Abstrakt

Zmodyfikowano powierzchniowo tlenek glinu osadzając na nim w wyniku prowadzonej w wodnej zawiesinie α-Al2O3 rodnikowej polimeryzacji akrylonitrylu różne ilości PAN (2,3; 3,1 lub 3,8 moli PAN na 1 mol tlenku glinu). Badania termograwimetryczne wykonane w przepływie gazu obojętnego (rys. 1) pozwoliły na określenie mechanizmu termicznego rozkładu tak osadzonego PAN oraz na wytypowanie optymalnej temperatury karbonizacji uzyskanych materiałów prekursorowych (350 ° C w argonie). Wyniki temperaturowo-programowanego utlenienia (rys. 2) umożliwiły zdefiniowanie stabilności termicznej karbonizatów w atmosferze powietrza oraz wyznaczenie zawartości w nich węgla; wyniosła ona (w zależności od udziału PAN) 12,8; 25,8 lub 42,1 % mas. C. Zaobserwowano, że zawartość ta jest skorelowana z parametrami teksturalnymi (powierzchnią właściwą oraz całkowitą objętością porów) karbonizowanego materiału (tabela 1). Powierzchnia właściwa wyznaczona metodą BET maleje z 29,1m²/g (niemodyfikowany α-Al2O3) do 13,1m²/g w przypadku próbki z największą zawartością C. Preparaty przetestowano w roli adsorbentów par ketonu metylowo-etylowego (MEK) z powietrza (rys. 3). Stwierdzono wyraźny wzrost efektywności adsorpcji spowodowany obecnością węgla, zwiększającej się wraz ze zwiększaniem zawartości C, do 0,0201g MEK na1g adsorbenta.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Kuśtrowski, P., Molenda, M., Janus, R., Kochanowski, A., & Piwowarska, Z. (2010). Otrzymywanie kompozytowych adsorbentów węgiel/α-Al2O3 do eliminowania par ketonu metylowo-etylowego. Polimery, 55(6), 457–460. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1028