Data publikacji : 2010-09-30

Otrzymywanie i charakterystyka usieciowanych elastomerycznych poli(estrouretanów) przeznaczonych na elementy nośne

Abstrakt

Usieciowane elastomeryczne poli(estrouretany) (PEUR) otrzymywano w wyniku dwuetapowego procesu obejmującego syntezę prepolimeru w reakcji diolu na podstawie poli(adypinianu etylenu) (PEA, c. cz. 2000) z 4,4'-diizocyjanodifenylometanem (MDI) i następnie przedłużanie łańcucha tego prepolimeru z zastosowaniem 1,3-propanodiolu (D) bądź 1,5-pentanodiolu (PD) z jednoczesnym sieciowaniem przy użyciu gliceryny (Gly) (tabela 1). Uzyskano w ten sposób próbki PEUR (D1-D3 oraz PD1-PD3) różniące się zawartością oraz budową segmentów "twardych" i twardością (tabela 2). Scharakteryzowano widma IR tych produktów (rys. 2 i 3), ich właściwości cieplne (rys. 4, tabela 3) oraz przebieg krzywych rozciągania (rys. 5). Szczegółowo przeanalizowano zachowanie się PEUR w próbach odkształcania pod wpływem sił ścinających (warunki quasi-statyczne, amplituda 5 lub 50 kN, rys. 7-10). Zastąpienie D przez PD znacznie pogarsza właściwości mechaniczne produktów. Opisywane usieciowanie PEUR poddane działaniu naprężeń odkształcających mają zdolność powrotu do pierwotnego kształtu.

Podobne artykuły

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Oprea, S. (2010). Otrzymywanie i charakterystyka usieciowanych elastomerycznych poli(estrouretanów) przeznaczonych na elementy nośne. Polimery, 55(9), 634–640. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1048