Data publikacji : 2010-09-30

Glikol polioksyetylenowy funkcjonalizowany za pomocą polikondensa-cjiz poli(imidem kwasu bursztynowego)

Abstrakt

Opisano syntezę kopolimerów blokowych poli(imidu kwasu bursztynowego) (PSI) z glikolem polioksyetylenowym (PEG) o różnych ciężarach cząsteczkowych (4000,10 000 lub 20 000). Strukturę otrzymanych produktów potwierdzono metodami magnetycznego rezonansu jądrowego (1H NMR, tabela 1) oraz spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR) (rys. 1). Określano także stabilność termiczną kopolimerów porównując ją ze stabilnością PSI (rys. 2 i 3, tabela 2). Za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) badano także wpływ rodzaju użytego do syntezy PEG na nadstrukturę otrzymanych kopolimerów (rys. 4).

Podobne artykuły

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Chiriac, A., Nita, L. E., & Neamtu, I. (2010). Glikol polioksyetylenowy funkcjonalizowany za pomocą polikondensa-cjiz poli(imidem kwasu bursztynowego). Polimery, 55(9), 641–645. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1049