Data publikacji : 2022-08-18

Wpływ glinoorganicznego aktywatora na właściwości katalityczne bis(fenoksy-iminowych) kompleksów tytanu w polimeryzacji etylenu

Abstrakt

Zsyntezowano i sprawdzono w polimeryzacji etylenu, po uprzedniej aktywacji zarówno MAO, jak i prostymi związkami glinoorganicznymi (Et3Al, Et2AlCl, EtAlCl2), trzy kompleksy tytanu z ligandami fenoksy-iminowymi: dichlorek bis[N-(3,5-di-tert-butylosalicylideno)anilino]tytanu(IV) (kompleks I), dichlorek bis[N-(3,5-di-tert-butylosalicylideno)-1-naftyloamino]tytanu(IV) (kompleks II) i dichlorek bis[N-(salicylideno)-1-naftyloamino]tytanu(IV) (kompleks III). Stwierdzono, że zarówno struktura ligandów, jak i rodzaj glinoorganicznego aktywatora mają wpływ na aktywność badanych kompleksów. Kompleks I, zawierający podstawnik fenylowy przy iminowym atomie azotu okazał się najaktywniejszy w połączeniu z MAO, zaś kompleksy II i III, zawierające w tej pozycji podstawnik naftylowy, okazały się dużo aktywniejsze po aktywacji EtAlCl2 lub Et2AlCl (rys. 2). Ponadto zauważono, że rodzaj glinoorganicznego aktywatora, w przeciwieństwie do struktury liganda, wpływa na właściwości otrzymanych produktów (tabela 1). W procesach polimeryzacji, w których w charakterze aktywatora zastosowano MAO lub Et3Al zawsze powstawał liniowy polietylen o wysokiej temperaturze topnienia z zakresu 126,4-138,3°C. W reakcjach prowadzonych w takich samych warunkach, wobec tych samych kompleksów, ale aktywowanych prostymi związkami glinoorganicznymi zawierającymi atom chlorowca, otrzymywano stały produkt o niskiej masie molowej i oligomery.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Gleń, A., Białek, M., & Czaja, K. (2022). Wpływ glinoorganicznego aktywatora na właściwości katalityczne bis(fenoksy-iminowych) kompleksów tytanu w polimeryzacji etylenu. Polimery, 54(10), 712–718. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1249