Data publikacji : 2022-08-23

Kompleksy dekstranów z jednościennymi nanorurkami węglowymi

Abstrakt

Metodą spektroskopii Ramana (rys. 1, tabela 1), oraz na podstawie wyników badań reologicznych (tabela 2) i kalorymetrycznych (DSC, tabela 3) potwierdzono powstawanie kompleksów dekstranów o ciężarze cząsteczkowym (Mw) z przedziału 6000-2 000 000 z jednościennymi nanorurkami węglowymi (SWCNT). Przesunięcia pasm w widmach Ramana, wzrost lepkości wodnych roztworów dekstranów po dodaniu SWCNT oraz wartości entalpii topnienia powstających kompleksów nie zależały od ciężaru cząsteczkowego użytego dekstranu. W odniesieniu do modelowych, krótkich nanorurek węglowych i liniowych dekstranów zbudowanych z 12, 18 lub 24 jednostek ß-D-glukozowych wykonano komputerowe symulacje posługując się programami HyperChem 7 i Gaussian 03 (rys. 2-4). Stwierdzono, że dwa pierwsze dekstrany tylko częściowo otaczają nanorurkę, natomiast ich końce zawijają się w wyniku oddziaływań wewnątrzcząsteczkowych o charakterze wiązań wodorowych. Dopiero najdłuższy dekstran całkowicie owija nanorurkę, ale jej udział w tworzeniu otoczki sprowadza się jedynie do hydrofobowych oddziaływań ze środkową częścią łańcucha dekstranu.

Podobne artykuły

1 2 3 4 5 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Stobiński, L., Polaczek, E., Rębilas, K., Mazurkiewicz, J., Wrzalik, R., Lin, H. M., & Tomasik, P. (2022). Kompleksy dekstranów z jednościennymi nanorurkami węglowymi. Polimery, 53(7-8), 571–575. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1344