Data publikacji : 2022-08-23

Przydatność białka rybiego w postaci kolagenu lub żelatyny oraz polisacharydu - κ-karagenu do wytwarzania aktywnych opakowań biodegradowalnych

Abstrakt

Zbadano możliwość wykorzystania błon z kolagenu bądź z żelatyny (białko uzyskiwane z dorsza bałtyckiego) oraz z polisacharydowych błon karagenowych a także odpowiednich dwuskładnikowych układów białkowo/polisacharydowych jako nośników enzymów (lizozymu albo lizostafyny) do otrzymywania aktywnych mikrobiologicznie opakowań. Stwierdzono, że sieciowanie takich układów N-[3-(dimetyloamino)propylo]-N'-etylokarbodiimidem (EDC) nie wywiera wpływu na aktywność unieruchomionego w błonach lizozymu, w przypadku zaś lizostafyny jej aktywność w wyniku sieciowania błon maleje. Błony kolagenowe z unieruchomionymi lizozymem lub lizostafyną wykazują większą aktywność niż odpowiednie błony kolagenowo-karagenowe i żelatynowo-karagenowe. Minimalne stężenie lizozymu potrzebne do zapewnienia aktywności usieciowanej błony kolagenowej wobec mikroorganizmu Sarcina S1 wynosi 0,2 mg/ml, natomiast użycie lizostafyny już w ilości 7 μg/ml zapewnia aktywność usieciowanej błony kolagenowej wobec Staphylococcus aureus. Wprowadzenie do błony białkowej κ-karagenu (układy dwuskładnikowe) powoduje zmniejszenie aktywności w skutek oddziaływania enzymów z tym polisacharydem.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Tylingo, R., Mazur-Sandomierska, A., & Sadowska, M. (2022). Przydatność białka rybiego w postaci kolagenu lub żelatyny oraz polisacharydu - κ-karagenu do wytwarzania aktywnych opakowań biodegradowalnych. Polimery, 53(7-8), 576–580. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1345