Data publikacji : 2022-09-01

Cykliczne węglany w syntezie polimerów biodegradowalnych

Abstrakt

We wstępnym przeglądzie literatury przedstawiono najważniejsze wyniki badań w dziedzinie biodegradacji poliwęglanów alifatycznych i kopolimerów otrzymywanych z cyklicznych węglanów (węglanu etylenu i węglanu trimetylenu) z monomerami heterocyklicznymi. Przedyskutowano najnowszy pogląd na mechanizm degradacji poli(węglanu etylenu) in vivo z udziałem anionorodnika nadtlenkowego inicjującego depolimeryzację łańcuchową prowadzącą do węglanu etylenu oraz dalej do CO2 i glikolu etylenowego [równanie (4)]. W części dotyczącej badań własnych omówiono wyniki badań homopolimeryzacji różnych monomerów heterocyklicznych [m.in. tlenku propylenu (POX), węglanu etylenu (EC), węglanu trimetylenu (TMC), L-laktydu (L-LA)] katalizowanych metyloalumoksanem (MAO). Polimery badano metodami 1H NMR, 13C NMR oraz MALDI TOF. Wykazano, że w obecności MAO powstają produkty o budowie zarówno liniowej, jak i cyklicznej. Tworzenie się makrocyklicznych oligomerów świadczy o obecności w strukturze MAO pewnej ilości centrów elektrofilowych prowadzących do reakcji typu back-bitting. L-Laktyd i racemiczny laktyd poddawano kopolimeryzacji z EC oraz terpolimeryzacji z EC i POX w obecności różnych katalizatorów (MAO, MAO modyfikowany ZnEt2) uzyskując kopolimer zawierający maksymalnie do 6,5 % jednostek wagowych. Kopolimer L-LA/EC z największą (6,5 %) zawartością merów węglanowych otrzymano w obecności MAO modyfikowanego za pomocą ZnEt2.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Plichta, A., Florjańczyk, Z., & Rokicki, G. (2022). Cykliczne węglany w syntezie polimerów biodegradowalnych. Polimery, 50(7-8), 537–545. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1661