Data publikacji : 2022-09-01

Wpływ rodzaju antypirenu i środka ślizgowego na skuteczność uniepalniania polietylenu średniej gęstości

Abstrakt

Zbadano wpływ (wyrażony wartością wskaźnika tlenowego - Ol) wybranych handlowych antypirenów bezhalogenowych (wodorotlenku magnezu i dwóch typów wodorotlenku glinu) oraz trzech pomocniczych środków ślizgowych na odporność na zapłon i spalanie wytłaczanego polietylenu średniej gęstości (PE-MD). Scharakteryzowano zależności występujące pomiędzy wskaźnikiem tlenowym (OI), związanym z Ol ciepłem spalania {C(sp)) oraz odpornością na żarzenie (charakteryzowaną wartością I(z)), a rodzajem i stężeniem antypirenu (50-60 % mas.) oraz środka ślizgowego. Stwierdzono, że największą skutecznością działania uniepalniającego charakteryzuje się wodorotlenek magnezu "FR-20" (C), mniejszą, kolejno, wodorotlenek glinu typu "Martinal OL-107c" (B) oraz typu "JHK-M10" (A). Uzyskane wyniki umożliwiają zaliczenie badanych układów do grupy materiałów trudno zapalnych lub nawet samogasnących.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Samujło, B. (2022). Wpływ rodzaju antypirenu i środka ślizgowego na skuteczność uniepalniania polietylenu średniej gęstości. Polimery, 49(3), 191–194. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1742