Data publikacji : 2022-09-01

Metody pomiaru kąta zwilżania jako sposób charakteryzowania zwilżalności polimerów

Abstrakt

Omówiono znaczenie zwilżalności jako cechy charakteryzującej powierzchnię polimerów. Przedstawiono dwie grupy metod pomiaru kąta zwilżalności (theta) stanowiącego miarę stopnia zwilżalności (rys. 1), mianowicie metodę naniesionej kropli [w wariancie pomiaru równowagowego (statycznego) kąta zwilżania (CA, rys. 2) bądź dynamicznego kąta zwilżania (DCA, rys. 3)] oraz metodę Wilhelmy'ego. Podano podstawy teoretyczne tej drugiej metody [równania (2)-(5)] polegającej na pomiarze wartości siły potrzebnej do przezwyciężenia oporu cieczy o znanym napięciu powierzchniowym podczas zanurzania w tej cieczy albo wyciągania z niej płytki danej grubości wykonanej z badanego materiału (rys. 4 i 5). Uwzględniono przy tym pomiar zarówno postępującego (ACA), jak i cofającego się (RCA) kąta zwilżania. Wskazano na możliwość obliczania swobodnej energii powierzchniowej (SFE) na podstawie wartości DCA oraz wyjaśniono pojęcia krytycznego napięcia powierzchniowego (CST) i histerezy kąta zwilżania, a także związek theta z chropowatością badanej powierzchni [równanie (7)]. Podkreślono znaczenie doboru właściwej cieczy w badaniach zwilżalności. Omówiono także wyniki własnych badań dotyczących wpływu składu charakteryzującej się właściwościami typu antigraffiti kompozycji polisiloksan/politetrafluoroetylen na jej hydrofobowość (rys. 6 i 7).


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Zielecka, M. (2022). Metody pomiaru kąta zwilżania jako sposób charakteryzowania zwilżalności polimerów. Polimery, 49(5), 327–332. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1756