W artykule o charakterze referatowym przedstawiono ogólną charakterystykę wodnych, dyspersyjnych klejów poliakrlylanowych (właściwości, kierunki zastosowania, monomery używane w syntezie). Szczegółowo omówiono procesy sieciowania takich klejów za pomocą czynników chemicznych (monomerów nienasyconych, monomerów z grupami funkcyjnymi, innych monomerów nieakrylanowych, wielofunkcyjnych propylenoimin, acetyloacetonianów metali oraz soli kwasów organicznych). Omówiono też sieciowanie klejów samoprzylepnych pod wpływem promieniowania UV. Skoncentrowano się przy tym na stosowanych do tego celu typach fotoinicjatorów rodnikowych (konwencjonalnych lub nienasyconych - zdolnych do udziału w polimeryzacji), a także na fotoinicjatorach zdolnych do udziału w addycji. Opisano też źródła promieniowania UV, wyróżniając lasery ekscymerowe.