Data publikacji : 2022-09-18

Problemy projektowania i wykonywania ślimaków dwuślomakowych wytłaczarek przeciwbieżnych

Abstrakt

Przedstawiono kolejność podstawowych czynności wykonywanych podczas opracowywania projektu koncepcyjnego dwuślimakowego układu uplastyczniającego (schemat I). Na podstawie danych literaturowych dokonano analizy przepływów międzyzwojowych i określono ich wpływ na przebieg procesu uplastyczniania. Ponadto zaprezentowano wyniki badań zarysu osiowego i czołowego ślimaków, które potwierdziły zmienność przebiegu zarysu osiowego w różnych przekrojach wzdłuż osi ślimaka. W przypadku wystąpienie zmiany kąta pochylenia powierzchni bocznej zwoju wzdłuż strefy (|3), w celu utrzymania stałej wartości bocznych luzów międzyzwojowych zazębiających się ślimaków wymagana jest odpowiednia zmiana szerokości (b) kanałów wzdłuż strefy. Poza tym w strefach, gdzie wartości kątów pochylenia linii śrubowej na stożku podziałowym (tysi) są większe od 35° a różnica kątów pochylenia (())", - <|)z) > 15°, zachodzi konieczność odpowiedniego zukosowania krawędzi zwojów lub zwiększenia luzu bocznego w celu uzyskania odpowiedniej jego minimalnej wartości (> 0,5 mm). Luzy między współpracującymi ślimakami są różne w poszczególnych miejscach powierzchni zwojów - np. w przekroju osiowym są większe niż w płaszczyźnie prostopadłej do linii pochylenia zwoju na średnicy podziałowej stożka ślimaków. Kształt szczeliny międzyzwojowej bocznej powinien mieć w przybliżeniu kształt romboidu [różnica luzów bocznych (Sb maks. - Sb min) powinna wynosić od 0,1 do 0,3 mm], aby przepływające przez szczelinę tworzywo wzdłuż jej szerokości he podlegało w przybliżeniu jednakowej prędkości ścinania.


Szczegóły

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Stasiek, J., & Nieszporek, T. (2022). Problemy projektowania i wykonywania ślimaków dwuślomakowych wytłaczarek przeciwbieżnych. Polimery, 47(6), 441–449. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1988