Język Polski
English
Data publikacji
: 2022-09-19
Wpływ fosforowych opóźniaczy palenia na zachowanie się w płomieniu sztywnych pianek poliuretanowych ekspandowanych pentanem
Abstrakt
Metodami techniki manualnej i swobodnej ekspansji otrzymano pianki poliuretanowe na podstawie różnych ilości dwóch rozmaitych polioli (tabela 2), stosując jako opóźniacze palenia "Levagard TEP", PFA i "Fyrol-6" (tabela 1). Wprowadzono, odpowiednio, takie ilości tych opóźniaczy, aby pianki zawierały 0,5-1,5% oraz dwukrotnie 1,0-3,0% mas. fosforu (tabela 3). Jako porofory zastosowano n-pen-tan i, pomocniczo, wodę. Mierzono gęstość pozorną, wytrzymałość na ściskanie (10%, w układach prostopadłym i równoległym), procentową zawartość porów zamkniętych, wskaźnik tlenowy i szybkość rozchodzenia się płomienia (tabela 3) oraz stabilność wymiarową pianek w temp. -27°C i +22"C (tabele 4 i 5). Odporność cieplną pianek badano termograwimetrycznie (TGA) w przedziale temperatury 30-450°C w atmosferze argonu. Zachowanie się pianek w płomieniu oceniano kalorymetrem stożkowym (ISO 5560) (tabele 6 i 7). Dodane opóźniacze z reguły zmniejszały wytrzymałość pianek na ściskanie oraz zwiększały wskaźnik tlenowy (rys. 1). Najskuteczniejszym uniepalniaczem pod względem zdolności pianek do samogaśnięcia okazał się TEP. Dodatek "Fyrolu" pozwala na uzyskiwanie samogasnących pianek o dobrych właściwościach mechanicznych.
Szczegóły
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Prociak, A., Pielichowski, J., Modesti, M., Simioni, F., & Checchin, M. (2022). Wpływ fosforowych opóźniaczy palenia na zachowanie się w płomieniu sztywnych pianek poliuretanowych ekspandowanych pentanem. Polimery, 46(10), 692–696. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/2122
