Język Polski
English
Data publikacji
: 2022-09-19
Modelowanie kinetyki polimeryzacji dimetakrylanu podczas efektu następczego
Abstrakt
Metodą izotermicznej różnicowej kalorymetrii skaningowej zbadano przebieg fotopolimeryzacji dimetakrylanu glikolu dietylenowego w obecności 2,2-dimetoksy-2-fenyloacetofenonu (długość fali światła 366 run, natężenie 1,3 mW/cm2, temp. 40"C). Naświetlanie przerywano w pięciu kolejnych chwilach odpowiadających coraz większym konwersjom wiązań podwójnych i badano mechanizm terminacji zachodzącej podczas efektu następczego. Zastosowano trzy modele terminacji odpowiadające reakcji jedno- lub dwucząsteczkowej oraz mieszanej [równania (1)-(3)] i obliczano parametry kinetyczne tych modeli odpowiadające coraz dłuższym czasom trwania efektu następczego (10-160 s w przyrostach 10-sekundowych), zaczynając każdorazowo od chwili wyłączenia światła. W ten sposób uśredniano stałe szybkości propagacji i terminacji na coraz dłuższe okresy reakcji zachodzącej w ciemności. Dwustopniowa analiza statystyczna wykazała, że mechanizm terminacji zmienia się w toku reakcji w ciemności z dwucząsteczkowego na mieszany, co wskazuje na rosnący udział procesu pułapkowania rodników. Jedynie model mieszany opisywał poprawnie zależności stałych szybkości reakcji w ciemności od czasu jej trwania (wzrost wartości k"' i spadek wartości iloczynu ki [P']o).
Szczegóły
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Bogacki, M. B., Andrzejewska, E., & Andrzejewski, M. (2022). Modelowanie kinetyki polimeryzacji dimetakrylanu podczas efektu następczego. Polimery, 46(10), 721–724. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/2127
