Data publikacji : 2015-09-30

Poliuretany modyfikowane hydroksyapatytem jako biomateriały

Abstrakt

Kompozyty poliuretanowe otrzymywano w reakcji diizocyjanianu HDI lub HMDI, poli(kaprolaktono)diolu i 1,4-butanodiolu w roztworze 1,4-dioksanu, zawierającym zdyspergowany hydroksyapatyt. Metodami SEM iEDX oceniono stopień rozproszenia cząstek nanonapełniacza w matrycy poliuretanowej, a technikami DSC, DSC TOPEM i WAXD zbadano właściwości termiczne i określono wpływ hydroksyapatytu na zdolność do krystalizacji poliuretanu liniowego, uformowanego w postaci cienkiej powłoki. Ze względu na możliwość zastosowania otrzymanego kompozytu jako biomateriału oznaczono jego właściwości mechaniczne, określono charakter chemiczny otrzymanej powłoki i jej odporność hydrolityczną podczas długotrwałej inkubacji w płynie fizjologicznym.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Król, P., Król, B., Pielichowska, K., Szałański, P., & Kobylarz, D. (2015). Poliuretany modyfikowane hydroksyapatytem jako biomateriały. Polimery, 60(9), 559–571. https://doi.org/10.14314/polimery.2015.559