Data publikacji : 2014-04-30

Charakterystyka sieci poliuretanowych na bazie poliolu otrzymanego z oleju rzepakowego

Abstrakt

Poliol z oleju rzepakowego (RO) otrzymano metodą transestryfikacji trietanoloaminą. Otrzymany ester RO/trietanoloamina modyfikowano glikolem trietylenowym (TEG), w celu uzyskania układu poliolowego o większej zawartości grup OH, lub e-kaprolaktonem (CL) w celu zwiększenia długości łańcucha węglowego i zmniejszenia zawartości grup OH. Z otrzymanych polioli syntezowano sieci poliuretanowe (PU), które charakteryzowały się dobrymi właściwościami mechanicznymi. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem stężenia grup uretanowych i zwiększeniem usieciowania, sieci PU charakteryzują się większym modułem sprężystości (E) i większą wytrzymałością na rozciąganie (s). Wykazano również, że zmniejszenie usieciowania i zawartości grup uretanowych w sieciach poliuretanowych wpływa na zwiększenie wydłużenia przy zerwaniu (e).

Podobne artykuły

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Fridrihsone-Girone, A., & Stirna, U. (2014). Charakterystyka sieci poliuretanowych na bazie poliolu otrzymanego z oleju rzepakowego. Polimery, 59(4), 333–338. https://doi.org/10.14314/polimery.2014.333