Data publikacji : 2011-03-30

Reakcje oksalamidu z węglanem etylenu

Abstrakt

Praca stanowi kontynuację wcześniejszych badań własnych dotyczących produktów reakcji kwasu parabanowego, kwasu oksamowego i mocznika z węglanem etylenu [1, 3, 5] i węglanem propylenu [2, 4, 6]. Charakteryzują się one zwiększoną odpornością termiczną, która wynika z obecności w ich strukturze (jednocześnie lub odrębnie) grupy oksalamidoestrowej i karbamidowej. W niniejszej publikacji przedstawiono wyniki badań dotyczących syntezy i właściwości hydroksyetylowych i hydroksyetoksylowych pochodnych oksalamidu (OA) powstających w wyniku jego reakcji z węglanem etylenu (EC) jako czynnikiem hydroksyalkilującym, w obecności węglanu potasu jako katalizatora (tabela 1). Metodami IR, ¹H NMR, MALDI ToF, GC i GC-MS (tabele 2 i 3, rys. 1-6) scharakteryzowano budowę i skład uzyskanych produktów, szacując przy tym udział substancji powstających ubocznie (tabela 4). Na tej podstawie szczegółowo omówiono wpływ warunków reakcji, mianowicie molowego stosunku substratów (OD:EC = 1:4-1:12), ilości i rodzaju katalizatora (K2CO3 lub DABCO w ilości 0,03-0,09 mola na mol OD) oraz temperatury (140-160 °C) na czas jej trwania i skład mieszaniny poreakcyjnej a także przedstawiono mechanizm procesu. Zwiększona odporność termiczna (rys. 7 i 8) oraz dobre właściwości fizyczne (rys. 9) uzyskanych z OA i EC pochodnych hydroksyetoksylowych wskazują na możliwość zastosowania ich do otrzymywania pianek poliuretanowych o zwiększonej odporności termicznej. Jak wykazały badania mikroskopowe, w piankach takich występują regularnie rozmieszczone pory o wymiarach 0,2-0,6 mm (rys. 10).


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Zarzyka-Niemiec, I. (2011). Reakcje oksalamidu z węglanem etylenu. Polimery, 56(3), 196–203. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/907