Data publikacji : 2011-06-30

Trwałość kompozytów adhezyjnych Belzona 1111 i Belzona 1812

Abstrakt

Określano trwałość: statyczną czasową oraz zmęczeniową tworzyw adhezyjnych firmy Belzona (1111, 1812), będących tworzywami epoksydowymi, modyfikowanymi fizycznie dodatkiem napełniaczy metalicznych lub ceramicznych. Ocenie poddano próbki tworzyw utwardzanych dwustopniowo, ponieważ jednostopniowe utwardzanie materiałów nie gwarantowało minimalnej (koniecznej do realizacji badań) statycznej trwałości czasowej (rys. 1, 2). Wyznaczano krzywe pełzania badanych kompozytów klejowych (rys. 3), określano wytrzymałość doraźną połączeń zakładkowych wykonanych przy ich użyciu (rys. 4) oraz wyznaczano statyczną trwałość czasową (rys. 5), a także trwałość zmęczeniową połączeń klejowych (rys. 6, 7) i trwałość zmęczeniową samych tworzyw (rys. 8). Badania numeryczne realizowano metodą elementów skończonych wykorzystując system Nastran for Windows. Obliczenia wykonano w celu wyjaśnienia, na podstawie analizy rozkładu odkształceń i naprężeń, zjawisk pojawiających się w trakcie długotrwałego obciążenia spoiny klejowej, niemożliwych do zaobserwowania podczas doświadczeń (rys. 11-13). Wyniki badań kompozytów Belzona porównano z wynikami badań kleju opartego na niemodyfikowanej fizycznie kompozycji epoksydowej Epidian 57 utwardzanej trietylenotetraaminą (Epidian 57/TETA). Stwierdzono, że połączenia, w których stosuje się kompozyty klejowe modyfikowane cząstkami cechuje większa statyczna trwałość czasowa i większa trwałość zmęczeniowa, a z charakteru krzywej pełzania można prognozować szacunkową zdolność spoin do długotrwałego przenoszenia obciążeń. Zjawisko pełzania kompozytów klejowych można również w istotnym stopniu ograniczyć dotwardzając je w temperaturze wyższej niż temperatura pokojowa, zwiększając jednocześnie trwałość tworzywa i połączeń wykonanych przy jego użyciu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Rośkowicz, M., & Smal, T. (2011). Trwałość kompozytów adhezyjnych Belzona 1111 i Belzona 1812. Polimery, 56(6), 471–477. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/937