Język Polski
English
Data publikacji
: 2009-01-10
Rozpraszanie dyfuzyjne w cienkich warstwach poliazometyny
Abstrakt
Przedstawiono wyniki badań odbicia i transmisji optycznej cienkich warstw poliazometyny (PPI) utworzonych metodą CVD (osadzania chemicznego z fazy gazowej, Chemical Vapor Deposition) z p-fenylenodiaminy i aldehydu tereftalowego. Wyniki te (rys. 1-4) dowodzą istnienia centrów odpowiedzialnych za rozpraszanie światła typu Rayleigh'a. Centra rozpraszania mają strukturę sferyczną (sferolity) i tworzą się w procesie krystalizacji w toku narastania warstw PPI; są one odpowiedzialne za rozpraszanie objętościowe światła. Określona metodą profilometrii optycznej grubość badanych warstw (rys. 5) mieściła się w przedziale 0,15-1,2žm. Scharakteryzowano za pomocą mikroskopu sił atomowych (AFM) chropowatość PPI nie wywierała istotnego wpływu na badaną transmitancje i odbicie.
Szczegóły
Bibliografia
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Jaglarz, J., Cisowski, J., Czternastek, H., Odsterczyl, W., Jurusik, J., & Domański, M. (2009). Rozpraszanie dyfuzyjne w cienkich warstwach poliazometyny. Polimery, 54(1), 15–18. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1171
