Data publikacji : 2022-08-18

Stopień uplastycznienia wytłoczyny uzyskiwanej w warunkach autotermicznej pracy wytłaczarki ślimakowo-tarczowej

Abstrakt

Omówiono genezę i teoretyczne podstawy własnej konstrukcji autotermicznej wytłaczarki ślimakowo-tarczowej, charakteryzując przy tym cechy geometryczne oraz możliwości przetwórcze takiego urządzenia, wykorzystanego w opisywanej pracy doświadczalnej. Przedstawiono wnioski z wyników badań symulacyjnych dotyczących pomiarów ciśnienia i temperatury tworzywa (polietylenu małej gęstości, PE-LD) na powierzchniach ślimaka (aktywnej, biernej, rdzenia) oraz wewnątrz tworzywa, generowanych na długości kanału ślimaka. Wyniki te potwierdziły słuszność teorii aktywnej strefy zasilania - udowodniono mianowicie występowanie efektu autotermicznego wytłaczania w warunkach małej szybkości obrotowej ślimaka. Uzyskiwana wówczas wytłoczyna charakteryzuje się interesującymi właściwościami, odmiennymi od właściwości wytłoczyny otrzymywanej w klasycznej wytłaczarce. Cechy te mogą predestynować badane urządzenie do przetwarzania materiałów pochodzących z recyklingu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Rydzkowski, T. (2022). Stopień uplastycznienia wytłoczyny uzyskiwanej w warunkach autotermicznej pracy wytłaczarki ślimakowo-tarczowej. Polimery, 54(5), 377–381. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1212