Data publikacji : 2022-08-23

Środowiskowe pękanie membran polipropylenowych stosowanych w procesie destylacji membranowej

Abstrakt

W pracy przedstawiono wyniki badań stabilności mechanicznej i termicznej (rys. 3) kapilarnych membran polipropylenowych Accurel PP S6/2, które zastosowano w procesie destylacji membranowej (MD) (rys. 1 i 2). Badane membrany różniły się czasem przechowywania od momentu ich produkcji (od rocznych do ośmioletnich). Nowe membrany przed zastosowaniem w procesie MD były elastyczne i giętkie, co pozwalało je odkształcać bez zniszczenia. Stwierdzono, że wraz z czasem przechowywania membran zmienia się krystaliczność polimerów oraz ich temperatury topnienia (Tm) i temperatury krystalizacji (Tc) (rys. 4, tabela 1). Może to być związane ze wzrostem krystalitów w fazie amorficznej polipropylenu. Proces destylacji membranowej prowadzono w sposób ciągły lub ciągły/okresowy. Do zasilania instalacji MD zastosowano różne media (wodę destylowaną i roztwory NaCl). Stwierdzono, że podczas długotrwałej eksploatacji modułów MD zamontowane w nich membrany polipropylenowe tracą swoją pierwotną elastyczność, stają się sztywne i w efekcie są bardzo podatne na pękanie i zniszczenie (rys. 5). Zmiany właściwości polimerów były wyraźniejsze, gdy jako nadawę zastosowano roztwory NaCl (rys. 7, tabele 2 i 3). Częste zmiany temperatury membran kapilarnych spowodowały powstanie naprężeń termicznych, czego efektem było powstawanie szczelin na powierzchni membran (rys. 6).


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

El Fray, M., & Gryta, M. (2022). Środowiskowe pękanie membran polipropylenowych stosowanych w procesie destylacji membranowej. Polimery, 53(11-12), 865–870. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1377