Data publikacji : 2022-08-26

Kompozycje tiksotropowe: nienasycone żywice poliestrowe/modyfikowane bentonity

Abstrakt

Na przykładzie kilkudziesięciu IV-rzędowych soli amoniowych jako modyfikatorów bentonitu oceniono wpływ różnego rodzaju podstawników przy atomie azotu na ich efektywność jako środków tiksotropowych do nienasyconych żywic poliestrowych (tabela 1). Modyfikowane próbki betonitu zastosowano w charakterze środków tiksotropujących konstrukcyjną nienasyconą żywicę poliestrową. Taka organofilizacja spowodowała zmianę termochemicznej charakterystyki bentonitów (badanej metodą DSC, rys. 1) i doprowadziła do zwiększenia odległości pomiędzy warstwami glinki (mierzonej metodą dyfrakcji promieni X, rys. 2). Rodzaj i wymiary podstawników w soli amoniowej w istotny sposób wpływają na obserwowane polepszenie tiksotropowych właściwości uzyskiwanych kompozycji (tabela 2). Właściwości te określano mierząc pętlę histerezy lepkości za pomocą reometru obrotowego oraz wyznaczając bezwzględny i standardowy wskaźnik tiksotropii a także indeks tiksotropii (rys. 3-5). Najkorzystniejszymi modyfikatorami bentonitu okazały się sole amoniowe zawierające podstawnik benzylowy i alkilowy o długim, słabo rozgałęzionym łańcuchu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Oleksy, M., Heneczkowski, M., & Galina, H. (2022). Kompozycje tiksotropowe: nienasycone żywice poliestrowe/modyfikowane bentonity. Polimery, 52(5), 345–350. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1425