Data publikacji : 2022-09-01

Jonomery poliuretanowe. Cz. I. Otrzymywanie, struktura, właściwości i zastosowanie anionowych dyspersji poliuretanowych i poliuretanowo-akryIowych

Abstrakt

W reakcjach diizocyjanianów toluilenu (TDI) i izoforonu, polioli poliestrowych lub polieterowych oraz dihydroksykwasów zsyntetyzowano szereg prepolimerowych anionomerów uretanowo-izocyjanianowych. Prepolimery te przedłużano za pomocą 1,6-heksametylenodiaminy lub zakańczano akrylanem 2-hydroksyetylu i ewentualnie dalej kopolimeryzowano w emulsji z innymi monomerami akrylowymi wobec inicjatorów rodnikowych. Widma 1H NMR i IR potwierdzają oczekiwaną strukturę anionomerów PUR i wbudowywanie się polarnych grup jonowych. Badania GPC wykazały, że obok oligomerów w produktach obecne są także składniki o znacznie większych ciężarach cząsteczkowych, co wpływa na lepkość i napięcie powierzchniowe (kąt zwilżania) otrzymywanych na ostatnim etapie procesu dyspersji wodnych. Uzyskiwane z dyspersji powłoki poddawano badaniom aplikacyjnym wyznaczając zawartość suchej masy, twardość po sezonowaniu, ścieralność, elastyczność, odporność na uderzenia oraz połysk. Badania aplikacyjne pozwoliły na wytypowanie dyspersji wytworzonej z produktu na podstawie TDI i oligo(oksyetylenokaprolaktono)diolu jako najlepszej do otrzymywania powłok lakierniczych.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Król, P., & Król, B. (2022). Jonomery poliuretanowe. Cz. I. Otrzymywanie, struktura, właściwości i zastosowanie anionowych dyspersji poliuretanowych i poliuretanowo-akryIowych. Polimery, 49(7-8), 530–540. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1781