Język Polski
English
Data publikacji
: 2022-09-21
Badania właściwości reologicznych hydrożeli mikrokrystalicznego chitozanu stosowanych jako nośniki leków
Abstrakt
Określono właściwości reologiczne żelowych zawiesin wodnych (pH ok. 7) mikrokrystalicznego chitozanu (MCCh) w zakresie zawartości polimeru 2-4% mas. i temperatury 20°C-40°C (tab. 1) jako podłoża wybranych niesteroidowych leków przeciwzapalnych zawierających także środki pomocnicze (trietanoloaminę, glicerrol, glikol 1,2-propylenowy i in.). Badano lepkość i granicę płynięcia w zależności od zawartości MCCh i leku; temperatury, szybkości ścinania oraz czasu przechowywania. Jako modelową substancję żelującą stosowano metylocelulozę. Właściwości reologiczne hydrożeli opisano równaniami potęgowymi [równ. (1) - hydrożele rozcieńczone, równ. (2) - hydrożele bardziej stężone]; wyznaczono parametry dobieralne k oraz n (tab. 3, 4), granicę płynięcia (TAO 0) i energię aktywacji (E 0) przepływu lepkiego (rys. 5). Pomiary w temp. 20°C (rys. 1) wykonano bezpośrednio po sporządzeniu hydrożelu i po upływie roku (tab. 5). Hydrożel MCCh o małej zawartości polimeru jest płynem nienewtonowskim, rozrzedzanym podczas ścinania, charakteryzującym się n < 1 i nie mającym granicy płynięcia. W warunkach większych zawartości polimeru (n < 1 oraz TAO 0 > 0) hydrożel stanowi płyn lepkoplastyczny, rozrzedzany podczas ścinania i z granicą płynięcia. W układach hydrożelowych wartość TAO O malała ze wzrostem temperatury. W odniesieniu do większości układów równanie Arrheniusa dobrze opisuje zmianę lepkości pozornej z temperaturą. Lepkość pozorna i energia aktywacji płynięcia hydrożelu MCCh oraz preparatów z substancją aktywną malały ze wzrostem szybkości ścinania. Po roku przechowywania w temp. 20°C lepkość hydrożelu MCCh była nieco mniejsza, a hydrożelu zawierającego lek - nieco większa. Glicerrol i glikol 1,2-propylenowy jako środki hydrofilizujące oraz żelująca metyloceluloza okazały się korzystnymi dodatkami zapewniającymi dobre rozprowadzenie badanych układów i przyleganie ich do skóry ludzkiej.
Podobne artykuły
- E. Makarewicz, I. Dobiała, E. Kałużna, Badania reologiczne plastizoli poli(chlorku winylu) zawierających środek powierzchniowo-czynny i organiczny pigment , Polimery: Tom 55 Nr 3 (2010)
- R. Steller, W. Meissner, Mechaniczne i reologiczne właściwości kompozycji polietylenu z włóknami roślinnymi , Polimery: Tom 47 Nr 5 (2002)
- E. Bociąga, Wpływ temperatury formy wtryskowej i prędkości wtryskiwania na wybrane właściwości wyprasek polietylenowych , Polimery: Tom 45 Nr 11-12 (2000)
- J. Stasiek, E. Piórkowska, A. Gałęski, Wpływ procesu wytłaczania z rozdmuchiwaniem folii z poliamidu na jej strukturę i właściwości , Polimery: Tom 48 Nr 3 (2003)
- Arkadiusz Kloziński, Małgorzata Szczepańska, Paulina Jakubowska, Bronisław Samujło, Mateusz Barczewski, Grzegorz Lota, Wpływ węglanu wapnia oraz jego modyfikacji na proces wytłaczania oraz wybrane właściwości użytkowe polipropylenowych folii wylewanych , Polimery: Tom 67 Nr 10 (2022)
- R. Sikora, E. Sasimowski, Przepływ poprzeczny tworzywa w ślimakowym układzie uplastyczniającym , Polimery: Tom 46 Nr 3 (2001)
- E. Makarewicz, K. Uziałło, K. Jańczak, Wpływ rozcienczalnika i rozpuszczalnika na stabilność wodnej dyspersji plastizolu poli(chlorku winylu , Polimery: Tom 52 Nr 11-12 (2007)
- B. Hausnerowa, N. Zdrazilova, T. Kitano, P. Saha, Właściwości reologiczne polietylenu małej gęstości napełnianego włóknami węglowymi określane w warunkach równoległej superpozycji ustalonych i oscylacyjnych przepływów ścinających , Polimery: Tom 51 Nr 1 (2006)
- K.H. Bodek, Badanie trwałości układów mikrokrystalicznego chitozanu z wybranymi niesteroidowymi substancjami przeciwzapalnymi , Polimery: Tom 49 Nr 1 (2004)
- A. Krzyżak, J. W. Sikora, Przetwarzalność tworzyw fenolowych wyznaczana metodą BIP , Polimery: Tom 52 Nr 1 (2007)
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
Szczegóły
Wskaźniki
Autorzy
Zasady cytowania
Bodek, K. H. (2022). Badania właściwości reologicznych hydrożeli mikrokrystalicznego chitozanu stosowanych jako nośniki leków. Polimery, 45(11-12), 818–825. https://doi.org/10.14314/polimery.2000.818
