Data publikacji : 2012-04-30

Polimery wykazujące samoorganizację makrocząsteczek jako systemy kontrolowanego uwalniania leków

Abstrakt

Artykuł stanowi przegląd literaturowy dotyczący polimerów wykazujących samoorganizację makrocząsteczek — interesującej grupy materiałów o różnorodnych właściwościach i zastosowaniach, zwłaszcza medycznych — wykorzystywanych jako systemy kontrolowanego uwalniania leków. Spontaniczne grupowanie się makrocząsteczek w roztworach prowadzi do tworzenia się różnych struktur, takich jak: micele, mikro/nanosfery lub polimerosomy, w efekcie występowania pomiędzy określonymi fragmentami makrocząsteczek słabych wiązań i oddziaływań, tj. wiązań wodorowych oraz oddziaływań van der Waalsa, elektrostatycznych lub hydrofobowych. Przedstawiono wybrane formy strukturalne powstające w wyniku samoorganizacji makrocząsteczek w roztworach (wodnych i organicznych). Scharakteryzowano polimery zdolne do tworzenia takich struktur, metody ich otrzymywania oraz przykłady zastosowań w medycynie w charakterze systemów kontrolowanego uwalniania leków.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

El Fray, M., & Gajowy, J. (2012). Polimery wykazujące samoorganizację makrocząsteczek jako systemy kontrolowanego uwalniania leków. Polimery, 57(4), 257–265. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/824