Data publikacji : 2011-12-30

Nowe możliwości syntezy oligoeteroli z pierścieniami azacyklicznymi

Abstrakt

Dotychczasowe sposoby syntezy oligoeteroli z pierścieniami azacyklicznymi polegają najczęściej na reakcjach melaminy (MEL) lub kwasu izocyjanurowego z oksiranami. Wadą tego sposobu syntezy jest brak dobrych rozpuszczalników melaminy i kwasu izocyjanurowego, w których można by prowadzić reakcje z oksiranami, bowiem wspomniane związki heterocykliczne rozpuszczają się tylko w DMSO i DMF ale dość słabo. Po zakończeniu reakcji istnieje konieczność oddestylowania toksycznych i wysokowrzących rozpuszczalników. W pracy zaproponowano nową, bezrozpuszczalnikową metodę otrzymywania oligoeteroli z pierścieniami azacyklicznymi w reakcjach kwasu izocyjanurowego (IA), moczowego (UA) lub melaminy (MEL) z glicydolem (GL), a następnie z oksiranem, takim jak tlenek etylenu (EO) lub tlenek propylenu (PO). Wskazano możliwości rozszerzenia tej metody na syntezę oligoeteroli z zastosowaniem innych związków azacyklicznych z grupami aminowymi, amidowymi lub imidowymi, które do tej pory nie reagowały ze wspomnianymi oksiranami.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Cyzio, K., & Lubczak, J. (2011). Nowe możliwości syntezy oligoeteroli z pierścieniami azacyklicznymi. Polimery, 56(11-12), 856–860. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/977