Data publikacji : 2022-08-23

Wpływ sposobu łączenia składników i długości włókien na właściwości mechaniczne kompozytów włókno manila/polipropylen

Abstrakt

Przygotowano kompozyty polipropylenu (PP) wzmocnionego włóknami manila (30% mas.) o trzech różnych długościach (5, 25 lub 40mm) stosując trzy sposoby łączenia składników (mieszanie-wtryskiwanie, mieszanie-wytłaczanie, bezpośrednie wytłaczanie). Oceniano także wpływ na strukturę i właściwości kompozytów użycia jako kompatybilizatora kopolimeru bezwodnik maleinowy-polipropylen. Za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) badano morfologię otrzymanych kompozytów (rys. 1-3). Wyznaczono także ich właściwości mechaniczne (moduł sprężystości i wytrzymałość na rozciąganie, moduł sprężystości i wytrzymałość na zginanie, udarność Charpy'ego oraz współczynnik tłumienia) badając ich zależność od długości włókien (rys. 4 i 5), sposobu łączenia składników i dodatku kompatybilizatora (rys. 6-9). Stwierdzono, że właściwości mechaniczne przy rozciąganiu i przy zginaniu nieznacznie maleją ze wzrostem długości włókien, rosną natomiast istotnie na skutek zastosowania kompatybilizatora. Spośród trzech badanych metod łączenia składników najlepszą, zapewniającą znaczny wzrost właściwości mechanicznych (z wyjątkiem udarności Charpy'ego), jest mieszanie-wtryskiwanie. Oceniono również za pomocą olfaktometru, że odór zależy od sposobu łączenia składników i jest większy w przypadku próbek otrzymanych metodą mieszanie-wtryskiwanie.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Bledzki, A. K., Faruk, O., & Mamun, A. A. (2022). Wpływ sposobu łączenia składników i długości włókien na właściwości mechaniczne kompozytów włókno manila/polipropylen. Polimery, 53(2), 120–125. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1292