Data publikacji : 2022-09-01

Gradientowa struktura materiałów polimerowych

Abstrakt

Na wybranych przykładach mieszanin poliolefin [polietylenów małej gęstości (PE-LD) oraz kopolimerów etylen/propylen (EPM)] z kauczukiem butadienowo-styrenowym (SBR) bądź kauczukiem etylenowo-propylenowo-dienowym (EPDM)], a także siarkowych wulkanizatów kauczuków [SBR albo Cis-1,4-poliizoprenu (IR)] scharakteryzowano występowanie powierzchniowego gradientu struktury fizycznej i budowy chemicznej w materiałach polimerowych. Wyniki uzyskane m.in. metodami mikroskopowymi (AFM, SEM) i mikroindentacji potwierdzają segregację małocząsteczkowej frakcji polietylenu na powierzchni jego mieszanin z kauczukiem. Kinetyka zjawiska, morfologia i struktura warstwy wierzchniej zależą od właściwości fizykochemicznych obydwu składników mieszaniny. Wulkanizaty siarkowe odznaczają się powierzchniowym gradientem gęstości usieciowania (analiza budowy chemicznej węzłów sieci przestrzennej), który jest konsekwencją gradientu temperatury w gnieździe formy, powierzchniowej migracji małocząsteczkowych składników zespołu sieciującego oraz tzw. "dojrzewania" powstającej sieci przestrzennej. Zwrócono uwagę na możliwość sterowania przebiegiem wspomnianych zjawisk już na etapie przetwórstwa materiałów polimerowych. Przedstawiono też wyniki badań mikrotribologicznych, świadczące o dużym znaczeniu powierzchniowego gradientu budowy i struktury z punktu widzenia właściwości eksploatacyjnych części maszyn wykonanych z tych materiałów.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Bieliński, D. M., Kajzer, M., Ślusarski, L., & Kaczmarek, Ł. (2022). Gradientowa struktura materiałów polimerowych. Polimery, 50(4), 298–304. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/1635