Data publikacji : 2022-09-19

Materiały opatrunkowe stosowane w ortopedii i traumatologii. Cz. II. Quasi-prepolimery uretanowe - chemoreaktywne składniki opatrunków z kompozytów poliuretanqwo-tkaninowych

Abstrakt

Scharakteryzowano podstawowe grupy materiałów wyjściowych (diizocyjaniany, oligoeterole, oligoestrole, katalizatory) do syntezy zawierających końcowe grupy izocyjanianowe quasi-prepolimerów metanowych używanych jako reaktywne, utwardzające się pod wpływem wody składniki opatrunków z kompozytów poliuretanowo-tkaninowych. Przedstawiono też wyniki własnych badań przebiegu sieciowania tych quasi-prepolimerów (tabele 1-5) oraz wpływu / rodzaju i ilości katalizatora na proces utwardzania kompozytów poli-uretanowo-tkaninowych opartych na omawianych quasi-prepolimerach (tabele 6-9). Za optymalny katalizator (spośród 8 zbadanych) uznano eter di(etylenowomorfolinowy).


Szczegóły

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Balas, A., Rajkiewicz, M., Grzywa, E., Janik, H., Lisowska, R., Gęsiak, M., … Wilson-Polit, D. (2022). Materiały opatrunkowe stosowane w ortopedii i traumatologii. Cz. II. Quasi-prepolimery uretanowe - chemoreaktywne składniki opatrunków z kompozytów poliuretanqwo-tkaninowych. Polimery, 46(10), 715–720. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/2126