Data publikacji : 2014-01-30

Polioksazoliny — mechanizm syntezy i właściwości roztworów

Abstrakt

Niniejszy przegląd literaturowy dotyczy polimerów oksazolin. Oksazoliny i mechanizm ich polimeryzacji są dobrze znane niemal od 40 lat. Relatywnie łatwa kontrola procesu polimeryzacji oksazolin, szeroki zakres właściwości polimerów od silnie hydrofilowych poprzez amififilowe, reagujące na temperaturę, po silnie hydrofobowe, a także znaczna biozgodność powodują, że polioksazoliny są wciąż intensywnie badane, a w ostatnich latach zainteresowanie tymi polimerami zdaje się rosnąć. W niniejszej pracy, na podstawie własnych prac i danych literaturowych, opisano kationową polimeryzację oksazolin, w szczególności problem odwracalnej dezaktywacji i reaktywacji centrów aktywnych, a także wybrane polimery oksazolin, zarówno liniowe, jak i gwieździste, ich zachowanie w roztworze, samoorganizację i reakcję na zmiany temperatury. Opisano także, wykorzystujące efekt termoczułości polimerów oksazolin, syntezy nanozbiorników — pustych nanocząstek o średnicy kilkuset nanometrów.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Dworak, A., Trzebicka, B., Kowalczuk, A., Tsvetanov, C., & Rangelov, S. (2014). Polioksazoliny — mechanizm syntezy i właściwości roztworów. Polimery, 59(1), 88–94. https://doi.org/10.14314/polimery.2014.088