Data publikacji : 2013-02-28

Metodyka oceny właściwości kompozytów klejowych

Abstrakt

W pracy przedstawiono autorską propozycję metodyki postępowania badawczego, mającego na celu określanie właściwości kompozytów klejowych, istotnych ze względu na naprawy polowe sprzętu wojskowego, z uwzględnieniem ich doraźności oraz trudnych warunków realizacji. Na pierwszym etapie postępowania badawczego określa się właściwości mechaniczne wykorzystując próbkę cylindryczną wykonaną z badanego kompozytu (rys. 1), na drugim zaś właściwości wytrzymałościowe próbek wałeczkowych obciążonych na odrywanie (rys. 2). Na trzecim, fakultatywnym etapie jest przewidziana ocena właściwości wytrzymałościowych badanego tworzywa, w odniesieniu do różnych specyficznych czynników, takich jak: rodzaj klejonego materiału, sposób przygotowania powierzchni lub temperatura utwardzania złącza klejowego. To badanie proponuje się realizować z wykorzystaniem próbek płaskich, obciążonych na ścinanie (rys. 3). Na podstawie zaproponowanej metodyki zbadano właściwości nowego materiału Belzona 1831 oraz porównano je z cechami znanego i przebadanego wcześniej kompozytu klejowego Belzona 1111. Wykazano, że zaproponowana metodyka oceny właściwości kompozytów klejowych wydaje się użyteczna dla potrzeb określenia ich przydatności do napraw polowych sprzętu wojskowego.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Smal, T. (2013). Metodyka oceny właściwości kompozytów klejowych. Polimery, 58(2), 114–120. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/717