Data publikacji : 2013-02-28

Metodyka oceny właściwości kompozytów klejowych

Abstrakt

W pracy przedstawiono autorską propozycję metodyki postępowania badawczego, mającego na celu określanie właściwości kompozytów klejowych, istotnych ze względu na naprawy polowe sprzętu wojskowego, z uwzględnieniem ich doraźności oraz trudnych warunków realizacji. Na pierwszym etapie postępowania badawczego określa się właściwości mechaniczne wykorzystując próbkę cylindryczną wykonaną z badanego kompozytu (rys. 1), na drugim zaś właściwości wytrzymałościowe próbek wałeczkowych obciążonych na odrywanie (rys. 2). Na trzecim, fakultatywnym etapie jest przewidziana ocena właściwości wytrzymałościowych badanego tworzywa, w odniesieniu do różnych specyficznych czynników, takich jak: rodzaj klejonego materiału, sposób przygotowania powierzchni lub temperatura utwardzania złącza klejowego. To badanie proponuje się realizować z wykorzystaniem próbek płaskich, obciążonych na ścinanie (rys. 3). Na podstawie zaproponowanej metodyki zbadano właściwości nowego materiału Belzona 1831 oraz porównano je z cechami znanego i przebadanego wcześniej kompozytu klejowego Belzona 1111. Wykazano, że zaproponowana metodyka oceny właściwości kompozytów klejowych wydaje się użyteczna dla potrzeb określenia ich przydatności do napraw polowych sprzętu wojskowego.

Podobne artykuły

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.


Szczegóły

Bibliografia

Wskaźniki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF (English)

Smal, T. (2013). Metodyka oceny właściwości kompozytów klejowych. Polimery, 58(2), 114–120. Pobrano z https://polimery.ichp.vot.pl/index.php/p/article/view/717